асвятля́льнік
‘спецыяліст’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асвятля́льнік | асвятля́льнікі | |
| асвятля́льніка | асвятля́льнікаў | |
| асвятля́льніку | асвятля́льнікам | |
| асвятля́льніка | асвятля́льнікаў | |
| асвятля́льнікам | асвятля́льнікамі | |
| асвятля́льніку | асвятля́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)