асве́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асве́тніца асве́тніцы
Р. асве́тніцы асве́тніц
Д. асве́тніцы асве́тніцам
В. асве́тніцу асве́тніц
Т. асве́тніцай
асве́тніцаю		 асве́тніцамі
М. асве́тніцы асве́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)