асачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| асачэ́нне | асачэ́нні | |
| асачэ́ння | асачэ́нняў | |
| асачэ́нню | асачэ́нням | |
| асачэ́нне | асачэ́нні | |
| асачэ́ннем | асачэ́ннямі | |
| асачэ́нні | асачэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)