асако́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. асако́ўнік
Р. асако́ўніку
Д. асако́ўніку
В. асако́ўнік
Т. асако́ўнікам
М. асако́ўніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)