арэндада́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арэндада́вец арэндадаўцы
Р. арэндадаўца арэндадаўцаў
Д. арэндадаўцу арэндадаўцам
В. арэндадаўца арэндадаўцаў
Т. арэндадаўцам арэндадаўцамі
М. арэндадаўцу арэндадаўцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)