аро́ннікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
аро́ннікавыя | |
аро́ннікавых | |
аро́ннікавым | |
аро́ннікавыя | |
аро́ннікавымі | |
аро́ннікавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)