армі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| армі́раванне | |
| армі́равання | |
| армі́раванню | |
| армі́раванне | |
| армі́раваннем | |
| армі́раванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)