аргументацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аргументацы́йны аргументацы́йная аргументацы́йнае аргументацы́йныя
Р. аргументацы́йнага аргументацы́йнай
аргументацы́йнае		 аргументацы́йнага аргументацы́йных
Д. аргументацы́йнаму аргументацы́йнай аргументацы́йнаму аргументацы́йным
В. аргументацы́йны (неадуш.)
аргументацы́йнага (адуш.)		 аргументацы́йную аргументацы́йнае аргументацы́йныя (неадуш.)
аргументацы́йных (адуш.)
Т. аргументацы́йным аргументацы́йнай
аргументацы́йнаю		 аргументацы́йным аргументацы́йнымі
М. аргументацы́йным аргументацы́йнай аргументацы́йным аргументацы́йных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)