ап’яні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ап’яню́ ап’яні́м
2-я ас. ап’яні́ш ап’яніце́
3-я ас. ап’яні́ць ап’яня́ць
Прошлы час
м. ап’яні́ў ап’яні́лі
ж. ап’яні́ла
н. ап’яні́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час ап’яні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)