ап’яне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ап’яне́ю ап’яне́ем
2-я ас. ап’яне́еш ап’яне́еце
3-я ас. ап’яне́е ап’яне́юць
Прошлы час
м. ап’яне́ў ап’яне́лі
ж. ап’яне́ла
н. ап’яне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час ап’яне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)