апярэ́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| апярэ́джанне | |
| апярэ́джання | |
| апярэ́джанню | |
| апярэ́джанне | |
| апярэ́джаннем | |
| апярэ́джанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)