апы́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апы́тванне | апы́тванні | |
апы́твання | апы́тванняў | |
апы́тванню | апы́тванням | |
апы́тванне | апы́тванні | |
апы́тваннем | апы́тваннямі | |
апы́тванні | апы́тваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)