апушы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апушу́ апу́шым
2-я ас. апу́шыш апу́шыце
3-я ас. апу́шыць апу́шаць
Прошлы час
м. апушы́ў апушы́лі
ж. апушы́ла
н. апушы́ла
Загадны лад
2-я ас. апушы́ апушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)