апрацо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апрацо́ўшчык | апрацо́ўшчыкі | |
апрацо́ўшчыка | апрацо́ўшчыкаў | |
апрацо́ўшчыку | апрацо́ўшчыкам | |
апрацо́ўшчыка | апрацо́ўшчыкаў | |
апрацо́ўшчыкам | апрацо́ўшчыкамі | |
апрацо́ўшчыку | апрацо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)