апрацо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апрацо́ўшчык апрацо́ўшчыкі
Р. апрацо́ўшчыка апрацо́ўшчыкаў
Д. апрацо́ўшчыку апрацо́ўшчыкам
В. апрацо́ўшчыка апрацо́ўшчыкаў
Т. апрацо́ўшчыкам апрацо́ўшчыкамі
М. апрацо́ўшчыку апрацо́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)