апрацо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрацо́ўчы апрацо́ўчая апрацо́ўчае апрацо́ўчыя
Р. апрацо́ўчага апрацо́ўчай
апрацо́ўчае		 апрацо́ўчага апрацо́ўчых
Д. апрацо́ўчаму апрацо́ўчай апрацо́ўчаму апрацо́ўчым
В. апрацо́ўчы (неадуш.)
апрацо́ўчага (адуш.)		 апрацо́ўчую апрацо́ўчае апрацо́ўчыя (неадуш.)
апрацо́ўчых (адуш.)
Т. апрацо́ўчым апрацо́ўчай
апрацо́ўчаю		 апрацо́ўчым апрацо́ўчымі
М. апрацо́ўчым апрацо́ўчай апрацо́ўчым апрацо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)