апрасці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрашчу́ апро́сцім
2-я ас. апро́сціш апро́сціце
3-я ас. апро́сціць апро́сцяць
Прошлы час
м. апрасці́ў апрасці́лі
ж. апрасці́ла
н. апрасці́ла
Загадны лад
2-я ас. апрасці́ апрасці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апрасці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)