апрадме́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрадме́чу апрадме́цім
2-я ас. апрадме́ціш апрадме́ціце
3-я ас. апрадме́ціць апрадме́цяць
Прошлы час
м. апрадме́ціў апрадме́цілі
ж. апрадме́ціла
н. апрадме́ціла
Загадны лад
2-я ас. апрадме́ць апрадме́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час апрадме́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)