апрага́ць
‘запрагаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| апрага́ю | апрага́ем | |
| апрага́еш | апрага́еце | |
| апрага́е | апрага́юць | |
| Прошлы час | ||
| апрага́ў | апрага́лі | |
| апрага́ла | ||
| апрага́ла | ||
| Загадны лад | ||
| апрага́й | апрага́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| апрага́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)