апрага́ць

‘запрагаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апрага́ю апрага́ем
2-я ас. апрага́еш апрага́еце
3-я ас. апрага́е апрага́юць
Прошлы час
м. апрага́ў апрага́лі
ж. апрага́ла
н. апрага́ла
Загадны лад
2-я ас. апрага́й апрага́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апрага́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)