апля́жыць

‘ударыць, стукнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апля́жу апля́жым
2-я ас. апля́жыш апля́жыце
3-я ас. апля́жыць апля́жаць
Прошлы час
м. апля́жыў апля́жылі
ж. апля́жыла
н. апля́жыла
Загадны лад
2-я ас. апля́ж апля́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час апля́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)