апендыцы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апендыцы́тны апендыцы́тная апендыцы́тнае апендыцы́тныя
Р. апендыцы́тнага апендыцы́тнай
апендыцы́тнае		 апендыцы́тнага апендыцы́тных
Д. апендыцы́тнаму апендыцы́тнай апендыцы́тнаму апендыцы́тным
В. апендыцы́тны (неадуш.)
апендыцы́тнага (адуш.)		 апендыцы́тную апендыцы́тнае апендыцы́тныя (неадуш.)
апендыцы́тных (адуш.)
Т. апендыцы́тным апендыцы́тнай
апендыцы́тнаю		 апендыцы́тным апендыцы́тнымі
М. апендыцы́тным апендыцы́тнай апендыцы́тным апендыцы́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)