апаро́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апару́ апо́рам
2-я ас. апо́раш апо́раце
3-я ас. апо́ра апо́руць
Прошлы час
м. апаро́ў апаро́лі
ж. апаро́ла
н. апаро́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час апаро́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)