апарашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апарашэ́нне | |
апарашэ́ння | |
апарашэ́нню | |
апарашэ́нне | |
апарашэ́ннем | |
апарашэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
апарашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апарашэ́нне | |
апарашэ́ння | |
апарашэ́нню | |
апарашэ́нне | |
апарашэ́ннем | |
апарашэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)