апаражне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апаражне́нне | |
апаражне́ння | |
апаражне́нню | |
апаражне́нне | |
апаражне́ннем | |
апаражне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
апаражне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апаражне́нне | |
апаражне́ння | |
апаражне́нню | |
апаражне́нне | |
апаражне́ннем | |
апаражне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)