апаражне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| апаражне́нне | |
| апаражне́ння | |
| апаражне́нню | |
| апаражне́нне | |
| апаражне́ннем | |
| апаражне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)