апара́дчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
апара́дчаны | апара́дчаная | апара́дчанае | апара́дчаныя | |
апара́дчанага | апара́дчанай апара́дчанае |
апара́дчанага | апара́дчаных | |
апара́дчанаму | апара́дчанай | апара́дчанаму | апара́дчаным | |
апара́дчаны ( апара́дчанага ( |
апара́дчаную | апара́дчанае | апара́дчаныя ( апара́дчаных ( |
|
апара́дчаным | апара́дчанай апара́дчанаю |
апара́дчаным | апара́дчанымі | |
апара́дчаным | апара́дчанай | апара́дчаным | апара́дчаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)