апапле́ктык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
апапле́ктык | апапле́ктыкі | |
апапле́ктыка | апапле́ктыкаў | |
апапле́ктыку | апапле́ктыкам | |
апапле́ктыка | апапле́ктыкаў | |
апапле́ктыкам | апапле́ктыкамі | |
апапле́ктыку | апапле́ктыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)