апанятава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апаняту́ю апаняту́ем
2-я ас. апаняту́еш апаняту́еце
3-я ас. апаняту́е апаняту́юць
Прошлы час
м. апанятава́ў апанятава́лі
ж. апанятава́ла
н. апанятава́ла
Загадны лад
2-я ас. апаняту́й апаняту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апанятава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)