апанава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апанава́ны апанава́ная апанава́нае апанава́ныя
Р. апанава́нага апанава́най
апанава́нае		 апанава́нага апанава́ных
Д. апанава́наму апанава́най апанава́наму апанава́ным
В. апанава́ны (неадуш.)
апанава́нага (адуш.)		 апанава́ную апанава́нае апанава́ныя (неадуш.)
апанава́ных (адуш.)
Т. апанава́ным апанава́най
апанава́наю		 апанава́ным апанава́нымі
М. апанава́ным апанава́най апанава́ным апанава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)