анамарфава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анамарфава́ны анамарфава́ная анамарфава́нае анамарфава́ныя
Р. анамарфава́нага анамарфава́най
анамарфава́нае
анамарфава́нага анамарфава́ных
Д. анамарфава́наму анамарфава́най анамарфава́наму анамарфава́ным
В. анамарфава́ны (неадуш.)
анамарфава́нага (адуш.)
анамарфава́ную анамарфава́нае анамарфава́ныя (неадуш.)
анамарфава́ных (адуш.)
Т. анамарфава́ным анамарфава́най
анамарфава́наю
анамарфава́ным анамарфава́нымі
М. анамарфава́ным анамарфава́най анамарфава́ным анамарфава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)