анамарфава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
анамарфава́ны | анамарфава́ная | анамарфава́нае | анамарфава́ныя | |
анамарфава́нага | анамарфава́най анамарфава́нае |
анамарфава́нага | анамарфава́ных | |
анамарфава́наму | анамарфава́най | анамарфава́наму | анамарфава́ным | |
анамарфава́ны ( анамарфава́нага ( |
анамарфава́ную | анамарфава́нае | анамарфава́ныя ( анамарфава́ных ( |
|
анамарфава́ным | анамарфава́най анамарфава́наю |
анамарфава́ным | анамарфава́нымі | |
анамарфава́ным | анамарфава́най | анамарфава́ным | анамарфава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)