анамарфава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. анамарфава́нне
Р. анамарфава́ння
Д. анамарфава́нню
В. анамарфава́нне
Т. анамарфава́ннем
М. анамарфава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)