аміну́ць
‘абмінуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| аміну́ | амінё́м | |
| аміне́ш | аміняце́ | |
| аміне́ | аміну́ць | |
| Прошлы час | ||
| аміну́ў | аміну́лі | |
| аміну́ла | ||
| аміну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| аміні́ | аміні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| аміну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)