амусульма́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| амусульма́ньванне | |
| амусульма́ньвання | |
| амусульма́ньванню | |
| амусульма́ньванне | |
| амусульма́ньваннем | |
| амусульма́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)