амусульма́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
амусульма́ньванне | |
амусульма́ньвання | |
амусульма́ньванню | |
амусульма́ньванне | |
амусульма́ньваннем | |
амусульма́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)