амо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. амо́ўлюся амо́вімся
2-я ас. амо́вішся амо́віцеся
3-я ас. амо́віцца амо́вяцца
Прошлы час
м. амо́віўся амо́віліся
ж. амо́вілася
н. амо́вілася
Загадны лад
2-я ас. амо́ўся амо́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час амо́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)