аме́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аме́тнік | аме́тнікі | |
| аме́тніка | аме́тнікаў | |
| аме́тніку | аме́тнікам | |
| аме́тнік | аме́тнікі | |
| аме́тнікам | аме́тнікамі | |
| аме́тніку | аме́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)