амаўля́ць

‘агаворваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. амаўля́ю амаўля́ем
2-я ас. амаўля́еш амаўля́еце
3-я ас. амаўля́е амаўля́юць
Прошлы час
м. амаўля́ў амаўля́лі
ж. амаўля́ла
н. амаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. амаўля́й амаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час амаўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)