аляні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аляні́ца аляні́цы
Р. аляні́цы аляні́ц
Д. аляні́цы аляні́цам
В. аляні́цу аляні́ц
Т. аляні́цай
аляні́цаю		 аляні́цамі
М. аляні́цы аляні́цах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)