алю́каць
‘вымаўляць адпаведныя гукі’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| алю́каю | алю́каем | |
| алю́каеш | алю́каеце | |
| алю́кае | алю́каюць | |
| Прошлы час | ||
| алю́каў | алю́калі | |
| алю́кала | ||
| алю́кала | ||
| Загадны лад | ||
| алю́кай | алю́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| алю́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)