алавя́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алавя́ннік алавя́ннікі
Р. алавя́нніка алавя́ннікаў
Д. алавя́нніку алавя́ннікам
В. алавя́нніка алавя́ннікаў
Т. алавя́ннікам алавя́ннікамі
М. алавя́нніку алавя́нніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)