акцэптава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| акцэптава́нне | |
| акцэптава́ння | |
| акцэптава́нню | |
| акцэптава́нне | |
| акцэптава́ннем | |
| акцэптава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)