акуліро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
акуліро́ўшчык | акуліро́ўшчыкі | |
акуліро́ўшчыка | акуліро́ўшчыкаў | |
акуліро́ўшчыку | акуліро́ўшчыкам | |
акуліро́ўшчыка | акуліро́ўшчыкаў | |
акуліро́ўшчыкам | акуліро́ўшчыкамі | |
акуліро́ўшчыку | акуліро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)