акуліро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| акуліро́ўшчык | акуліро́ўшчыкі | |
| акуліро́ўшчыка | акуліро́ўшчыкаў | |
| акуліро́ўшчыку | акуліро́ўшчыкам | |
| акуліро́ўшчыка | акуліро́ўшчыкаў | |
| акуліро́ўшчыкам | акуліро́ўшчыкамі | |
| акуліро́ўшчыку | акуліро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)