акружэ́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
акружэ́нец | акружэ́нцы | |
акружэ́нца | акружэ́нцаў | |
акружэ́нцу | акружэ́нцам | |
акружэ́нца | акружэ́нцаў | |
акружэ́нцам | акружэ́нцамі | |
акружэ́нцу | акружэ́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)