акружэ́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| акружэ́нец | акружэ́нцы | |
| акружэ́нца | акружэ́нцаў | |
| акружэ́нцу | акружэ́нцам | |
| акружэ́нца | акружэ́нцаў | |
| акружэ́нцам | акружэ́нцамі | |
| акружэ́нцу | акружэ́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)