ако́нтурванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ако́нтурванне | |
| ако́нтурвання | |
| ако́нтурванню | |
| ако́нтурванне | |
| ако́нтурваннем | |
| ако́нтурванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)