акая́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| акая́ннік | акая́ннікі | |
| акая́нніка | акая́ннікаў | |
| акая́нніку | акая́ннікам | |
| акая́нніка | акая́ннікаў | |
| акая́ннікам | акая́ннікамі | |
| акая́нніку | акая́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)