айчы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. айчы́нны айчы́нная айчы́ннае айчы́нныя
Р. айчы́ннага айчы́ннай
айчы́ннае		 айчы́ннага айчы́нных
Д. айчы́ннаму айчы́ннай айчы́ннаму айчы́нным
В. айчы́нны (неадуш.)
айчы́ннага (адуш.)		 айчы́нную айчы́ннае айчы́нныя (неадуш.)
айчы́нных (адуш.)
Т. айчы́нным айчы́ннай
айчы́ннаю		 айчы́нным айчы́ннымі
М. айчы́нным айчы́ннай айчы́нным айчы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)