а́йканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
а́йканне | а́йканні | |
а́йкання | а́йканняў | |
а́йканню | а́йканням | |
а́йканне | а́йканні | |
а́йканнем | а́йканнямі | |
а́йканні | а́йканнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)