азяле́ць
‘замарочыцца, спакусіцца чым-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
азяле́ю | азяле́ем | |
азяле́еш | азяле́еце | |
азяле́е | азяле́юць | |
Прошлы час | ||
азяле́ў | азяле́лі | |
азяле́ла | ||
азяле́ла | ||
Загадны лад | ||
азяле́й | азяле́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
азяле́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)