азяле́ць

‘замарочыцца, спакусіцца чым-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. азяле́ю азяле́ем
2-я ас. азяле́еш азяле́еце
3-я ас. азяле́е азяле́юць
Прошлы час
м. азяле́ў азяле́лі
ж. азяле́ла
н. азяле́ла
Загадны лад
2-я ас. азяле́й азяле́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час азяле́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)