азнаменава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
азнамяну́ю | азнамяну́ем | |
азнамяну́еш | азнамяну́еце | |
азнамяну́е | азнамяну́юць | |
Прошлы час | ||
азнаменава́ў | азнаменава́лі | |
азнаменава́ла | ||
азнаменава́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
азнаменава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)