азнаменава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. азнамяну́ю азнамяну́ем
2-я ас. азнамяну́еш азнамяну́еце
3-я ас. азнамяну́е азнамяну́юць
Прошлы час
м. азнаменава́ў азнаменава́лі
ж. азнаменава́ла
н. азнаменава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час азнаменава́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)