азнаменава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азнаменава́ны азнаменава́ная азнаменава́нае азнаменава́ныя
Р. азнаменава́нага азнаменава́най
азнаменава́нае		 азнаменава́нага азнаменава́ных
Д. азнаменава́наму азнаменава́най азнаменава́наму азнаменава́ным
В. азнаменава́ны
азнаменава́нага		 азнаменава́ную азнаменава́нае азнаменава́ныя
Т. азнаменава́ным азнаменава́най
азнаменава́наю		 азнаменава́ным азнаменава́нымі
М. азнаменава́ным азнаменава́най азнаменава́ным азнаменава́ных

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)