азаспалучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| азаспалучэ́нне | азаспалучэ́нні | |
| азаспалучэ́ння | азаспалучэ́нняў | |
| азаспалучэ́нню | азаспалучэ́нням | |
| азаспалучэ́нне | азаспалучэ́нні | |
| азаспалучэ́ннем | азаспалучэ́ннямі | |
| азаспалучэ́нні | азаспалучэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)