азаспалучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
азаспалучэ́нне | азаспалучэ́нні | |
азаспалучэ́ння | азаспалучэ́нняў | |
азаспалучэ́нню | азаспалучэ́нням | |
азаспалучэ́нне | азаспалучэ́нні | |
азаспалучэ́ннем | азаспалучэ́ннямі | |
азаспалучэ́нні | азаспалучэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)