ад’е́нчыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
ад’е́нчу | ад’е́нчым | |
ад’е́нчыш | ад’е́нчыце | |
ад’е́нчыць | ад’е́нчаць | |
Прошлы час | ||
ад’е́нчыў | ад’е́нчылі | |
ад’е́нчыла | ||
ад’е́нчыла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
ад’е́нчыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)