адэо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адэо́н | адэо́ны | |
| адэо́на | адэо́наў | |
| адэо́ну | адэо́нам | |
| адэо́н | адэо́ны | |
| адэо́нам | адэо́намі | |
| адэо́не | адэо́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)